De aap in de mouw: "voorlopige 3D-structuur ABCG2 (BCRP)-celwandpomp"
Of er ook voor Herceptin is geoefend op labradors heb ik niet zwart op wit
weten te achterhalen. Waarschijnlijk kom ik daar niet met zekerheid achter.
Maar ik twijfel er niet aan dat er proefdieren zijn geweest die het leven
hebben gelaten voordat dit belangrijke medicijn op de markt werd toegelaten.
Eigenlijk boeit het me niet of dit gewervelde of “slechts” ongewervelde levende
wezens zijn geweest. Evenmin of het om honden of katten gaat, muizen, ratten of
zelfs akelige steekbeesten zoals wespen en muggen. Het hele onderzoek blijkt
namelijk kant nog wal te raken in ieder geval voor de labradors in kwestie met hartfalen als onderzoeksdoel.
het ultieme leven van een Boxer |
Voor boeddhist ben ik niet in de wieg gelegd want een wesp of mug sla ik met liefde plat. Maar ik ben een tikkie te bescheiden om te roepen dat ik meer waard ben dan een labrador of zelfs meer dan onze eigen knotsgekke boxer. Wie weet staat er binnenkort een psychiatrisch team voor de deur om mij af te voeren in een dwangbuis omdat ik vind dat ik niet meer waard ben dan een hulphond. Ik kreeg reacties op mijn vorige blog dat wij toch echt meer waard zijn dan een hond of kat. Ieder mag zijn eigen mening hebben, dus ik ook. Ik vind van niet.
Ik vind dat alle proefdieren moeten worden ontslagen van hun onvrijwillige dienstbaarheid. De verhalen van onderzoekers die beweren “zo enorm gehecht te zijn” aan de honden in hun ijzeren hokken zijn te triest voor woorden. Ik zag een foto van een hond in een asielwaardig hok. Een dierenliefhebber stopt geen hond in een hok achter ijzeren spijlen. Een hond hoort thuis in zijn mand of moet kuilen graven in zijn tuin en hoort te wandelen en te ravotten met andere viervoeters in het park of bos of waar dan ook.
Persoonlijk heb ik geen wetenschappelijke achtergrond. Ik weet er niets van af
of een willekeurig onderzoek wel of niet noodzakelijk is en of dat niet op een
andere manier mogelijk is. Omdat niet iedereen bepaald overtuigd is over de
inhoud van mijn vorige pleidooi zocht ik naar “bewijs, feiten en vooral een
definitieve uitweg voor de Maastrichtse labradors”. Met alleen maar “wat
zielig, wat erg en wat een dierenmishandeling” gaan we het gewenste doel vast niet
bereiken.
Er is veel informatie beschikbaar op internet. Je moet alleen weten waar je moet zoeken. Lezers die denken dat ik wel erg goed kan zoeken, hebben het gedeeltelijk goed. Ik weet mijn achterban te vinden. Een Twittervriend @sjaakjacob1234 die wel wetenschappelijk is onderlegd, hielp mij van mijn onwetendheid af. Hij maande mij mijn blog te herschrijven en wel véél scherper. Zodoende heb ik mijn toetsenbord geslepen en weet ik het volgende te vertellen.
Hier zijn de wetenschappelijke feiten te vinden
ATP-binding_cassette_transporter (bron: google)
ABCG2+3D+structure (bron: Wikipedia)
Op deze websites is te zien en te lezen hoe Herceptin werkt op de
celwandpomp. Op het plaatje is de voorlopige 3D-structuur ABCG2
(BCRP)-celwandpomp te zien. Ik neem het voor waarheid aan, ik heb er echt geen
verstand van. Wat ik wel begrijp is wat Sjaak mij verder vertelde, namelijk het
volgende.
Er is beter 3D-onderzoek nodig naar ABCG2 (BCRP)-celwandpomp. De precieze 3D-vorm is namelijk nog helemaal niet bekend. Het plaatje van zojuist werd daarom dan ook omschreven als “voorlopige” 3D-structuur. Pas als men alle posities van atomen kent van ABCG2 in ruimtelijke ordening kan men bijvoorbeeld Herceptin nóg beter maken én veiliger.
Er is beter 3D-onderzoek nodig naar ABCG2 (BCRP)-celwandpomp. De precieze 3D-vorm is namelijk nog helemaal niet bekend. Het plaatje van zojuist werd daarom dan ook omschreven als “voorlopige” 3D-structuur. Pas als men alle posities van atomen kent van ABCG2 in ruimtelijke ordening kan men bijvoorbeeld Herceptin nóg beter maken én veiliger.
Maar nu komt de aap uit de mouw: behalve dat de 3D-structuur nog niet volledig bekend is (bij dieren noch mensen!) blijkt deze structuur verschillend van elkaar te zijn. Dát is wel bekend.
In het volgende artikel is te lezen dat ABC-transporters bij mens en dier
zeer verschillend zijn: "signifant
(!!!) differences between rodents, dog, monkey and human": ABC-transporters_"significant_differences".
Er is nog veel meer. Zo blijkt het
bijvoorbeeld een feit dat met betrekking tot de remmende medicijnen-werking op
bijvoorbeeld ABCG2 eigenlijk helemaal niet echt bekend is hoe dat werkt (de 3D-structuur
weet men nauwelijks). Men weet evenmin waarom het bij de een wel en bij de
ander niet werkt. Feitelijk schijnen medicijnen/modulatoren nogal tegen te
vallen (wederom: men heeft 3D- structuur niet).
Het mag duidelijk zijn dat een ABCG2-onderzoek
bij labradors nauwelijks iets zegt over (hart) ABCG2-fenomenen bij gebruik van
Herceptin bij vrouwen.
Samengevat draait dus alles om de
3D-structuur van ABCG2 en juist die ontbreekt. Men weet dus niet hoe ABCG2 Herceptin verwerkt en dus ook niet wat er fout gaat bij sommige vrouwen met hun
hart, juist omdat 3D-structuur er niet is. Onderzoek op labradors van weer ander ABCG2 dan bij de mens biedt weinig hoop op echte inzichten. Vrouwen waarbij Herceptin fout
gaat hebben waarschijnlijk een veranderd ABCG2 (of ook veranderde
make-up/werking van andere ABC-celwandtransporters).
Wat vrouwen vooral zouden moeten willen is
juist de volledige 3D-structuur van ABCG2: dát kan in Manchester/UK voor 0,5
tot 1 miljoen EURO middels non-random röntgenkristallografie in 3 jaar gedaan
mét verbeterd medicijn per computer-drug designing. In Manchester zitten
zeer ervaren wat oudere ABC-mensen die non-random röntgenkristallografie ook
kúnnen, op een snelle en zorgvuldige manier, dat kan zo nergens anders in de
wereld. Feit is dat KWF en academische ziekenhuizen dergelijke samenwerking
over de grens weigeren. Dát is eigenlijk het hele thema bij dit alles. Random röntgenkristallografie
gebeurt wel in de wereld, maar dat gaat ontzettend langzaam en duurt nog vele
vele jaren, daar hebben huidige patiënten gewoon geen voordeel meer van.
Het nut van dit onderzoek op labradors is dus nogal weinigzeggend. Zó is dieronderzoek naar hartfalen (door bijvoorbeeld Herceptin) weinigzeggend bij de mens. De dieren worden dus zinloos mishandeld. Het dient slechts één doel: onderzoek betekent studeren, promoveren en een doctor-titel binnenslepen.
Dat vind ik niet aanvaardbaar. Ik stel mij hierbij beschikbaar als
adoptie-bazinnetje.
N.B.: Wordt dit de redding van labradors en andere proefdieren voor wat betreft onderzoek naar hartfalen? Wie het met mij eens is vraag ik om een beetje hulp. Om iets te bereiken zal dit bericht het grotere publiek moeten bereiken. Wie vindt dat proefdieren inderdaad nodeloos lijden en worden afgemaakt vraag ik om dit verhaal te delen.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten