maandag 3 februari 2014

D-day (DIEP flap)

Morgen is D-day, ofwel de dag van de “DIEP flap”. Ik ben volledig voorbereid. De vriezer is niet gevuld en er zijn geen hulptroepen ingezet. Dat komt allemaal wel goed. Zowel de beide dochters als hun papa kunnen koken en ze hebben al bedacht wat ze allemaal willen eten. Allemaal dingen die ze bij mij niet voor elkaar krijgen, zoals kaasfondue (de lucht alleen al). Verder heb ik de meiden op het hart gedrukt dat ze moeten opletten als pa de was gaat sorteren.


Mijn voorbereiding bestond enkel en alleen uit een ernstige reorganisatie van mijn iPod. De nodige cd’s zijn er aan toegevoegd met als resultaat dat ik nog altijd zo’n 96 gigabyte aan ruimte over heb. Het ding heeft namelijk 160 gigabyte als capaciteit. Volkrijgen met muziek gaat me niet lukken. Maar voorlopig is het goed genoeg voor 19 dagen non-stop muziek. Die gaat dus mee naar het ziekenhuis, net als (optimistisch maar toch) een paar boeken. Een beetje keuze moet er zijn, afhankelijk van hoe het met mijn concentratie gesteld zal zijn als mijn buik istrak is getrokken en het laatste lichamelijke bewijs van drie voldragen zwangerschappen is verdwenen.

De reorganisatie van mijn iPod ging niet helemaal vanzelf. Om met 548 cd’s de muziek terug te kunnen vinden, is toch wel wat orde en structuur nodig. Die zit er nu in. Maar het kostte wat uurtjes. Dagen achtereen ging ik niet eerder dan een uur of 2 in de ochtend (soms nog later) naar bed. Om de volgende dag weer rap achter mijn laptop te kruipen zodra de gelegenheid daartoe zich aanbood. Dat was zowel voor als na het werk. Een en ander natuurlijk met als resultaat dat ik regelmatig nog maar weinig zag met mijn rechteroog dat de afgelopen maanden al meer dan genoeg had doorstaan.

Het moest af want de kans dat ik na mijn operatie mijn laptop op schoot of ter beschikking krijg, betwijfel ik zeer. Voor de zekerheid laat mijn tablet mee. Dan heb ik tenminste toegang tot mijn sociale digitale leven. Als back-up zitten er ook nog wat digitale boeken op datzelfde tablet.

Via twitter heb ik vast een kamer op de zonzijde van het ziekenhuis besteld. Dus … ik ben er klaar voor, “alles sal reg kom”.

Tot over een dag of wat. Ik twijfel alleen nog over wat ik vannacht ga doen. Want als ik morgenochtend om een uur of 9 onder zeil ga en pas tegen de avond weer uit dromenland word gehaald, is er geen enkele reden om vanavond op tijd te gaan slapen.

1 opmerking :

  1. Heel veel sterkte, je optimisme maakt dat ik diep respect voor je heb!

    BeantwoordenVerwijderen